Elke kunstenaar die een gereedschap op het papier of canvas plaatst, zet daarmee als eerste een stip. Die stip is het begin, de bron, de kern van waaruit alles ontstaat. In essentie bevat die stip het hele werk dat daaruit volgt.
Mijn werk bouw ik op met die stippen, elke stip is daarbij belangrijk. Het eindeloos zetten van stippen brengt mij vaak in een soort trance. Ik kom daardoor vaak in de buurt van mijn eigen kern en de essentie van het bestaan. Dichtbij mijn ‘stip’ waarmee het voor mij allemaal begon. Dan voel ik de verbondenheid met alles en iedereen. Wanneer ik zo gezien kan worden door mijzelf, ben ik ook beter in staat mijn medemens zo te zien. Zo herken ik de grootsheid die in iedereen leeft. Want in jouw kern draag jij ook de oorsprong van het bestaan met je mee. Groots ben je écht wanneer je bij jezelf komt en de wereld tegemoet treedt vanuit je eigen kracht. Hoe mooi is het om dat vaak en meer blijvend te kunnen ervaren? Dan wordt het leven geweldig, groots!
In zijn minuscule verschijning heeft de stip alle grootsheid in zich.
Ik hoop dat ik je met mijn kunst inspireer.